heart_brain.jpg

Pomagam osobom dorosłym, które:

  • Doświadczają objawów lękowych, ataków paniki lub myśli/ czynności natrętnych;
  • Mają obniżony nastrój (depresja, stany depresyjne, smutek);
  • Często doświadczają gniewu (nie kontrolują go, są agresywne fizycznie lub stosują przemoc emocjonalną), irytacji lub stałego, nieprzemijającego niezadowolenia;
  • Wchodzą w powtarzające się konflikty z bliskimi;
  • Obserwują kłopoty w bliskich relacjach;
  • Mają kłopoty w małżeństwie lub z dziećmi;
  • Czują, że „nie mogą rozwinąć skrzydeł”, że ich życie utknęło w martwym punkcie lub żyją poniżej swoich możliwości;
  • Zmagają się z niską lub nieadekwatną samooceną, nadmiernie się martwią, nie lubią samych siebie;
  • Nie czują satysfakcji w życiu (utrata lub brak zdolności przeżywania przyjemności);
  • Czują się ciągle zmęczone, zestresowane, nie mogą się zrelaksować;
  • Mają zaburzony wzorzec odżywiania się: jedzą za mało lub za dużo;
  • Źle śpią;
  • Mają różne objawy cielesne, które nie mogą zostać zaklasyfikowane do konkretnej jednostki chorobowej, np. bóle głowy, kołatania serca, nerwobóle, bole pleców, itd., w których nie znaleziono przyczyn natury somatycznej;
  • Doświadczają kłopotów natury seksualnej o podłożu psychologicznym;
  • Są w sytuacji kryzysowej (przeżywają żałobę, doświadczają utraty ważnej osoby/ wartości lub odnoszą niespodziewany sukces, z którym nie mogą sobie poradzić);
  • Chorują psychicznie: m. in. z chorymi na schizofrenię, CHAD;
  • Mają w rodzinie osoby dotknięte chorobami psychicznymi;
  • Nie potrafią określić „co im jest”, „czego chcą”, ale wiedzą, że „coś jest nie tak”.
  • Psychoterapeutom potrzebującym superwizji swojej pracy psychoterapeutycznej z pacjentami.

 


Stosowana teoria

podejście psychodynamiczne

Spośród wielu teorii psychologicznych odnoszących się do rozmienia zaburzeń psychicznych oraz sposobów udzielania pomocy psychologicznej najbardziej przekonuje mnie teoria psychodynamiczna. Podejście psychodynamiczne jest jednym z głównych modeli obowiązujących we współczesnej psychoterapii. Podstawowym założeniem tego podejścia jest przekonanie o istnieniu świadomych i nieświadomych wewnętrznych sił rządzących osobowością. Sprzeczne wewnętrzne dążenia oraz konflikty pomiędzy różnymi strukturami osobowości mogą prowadzić do powstawania objawów psychologicznych. Szczególnie inspirującym podejściem w ramach teorii psychodynamicznej jest intensywna krótkoterminowa psychoterapia dynamiczna (ISTDP). Więcej o tym podejściu piszę w zakładce ISTDP.